Entrevistas 2022
Asoc. Cult. "Segredos de Pantón"
O pacto de Pombeiro.
O final da Gran Revolta Irmandiña trouxo ao Reino de Galicia anos de anarquía e guerra nobiliaria. Un destes conflitos bélicos foi a chamada Guerra do Conde de Benavente, que en 1471-1472 enfrontou ao Conde de Lemos e o Conde de Benavente.
O final desta guerra veu precedido dun curioso cumio para acadar a paz, o escenario para as negociacións foi a paraxe do mosteiro de Pombeiro. Segundo recolle o británico E. Cooper o 26 de decembro de 1471 don Pedro Álvarez Osorio, conde de Lemos, e don Rodrigo Alonso Pimentel, conde de Benavente, reuníronse en dous barcos fondeados nun medrado río Sil “á sombra” do dito mosteiro; as hostes de ambos próceres agardaban tensas nas opostas das beiras do río. Mentres as negociacións levábanse a cabo o exército dos Pimentel, xunto aos Moscoso e Soutomaior, sitiaban ás de Lemos e os restos das Irmandades de Ourense na catedral da cidade das Burgas. Osorio tiña ocupadas varias fortalezas e vilas ao Benavente coma Allariz e Pobra do Brollón, pola contra os Pimentel ocupaban outras ao seu inimigo coma Castro Caldeas ou Trives.
"Catálogo-Inventario Monumental e Artístico da provincia de Lugo" por Rafael Balsa de la Vega.
Imaxe de 1912.
No acordo de paz asinado o 3 de xaneiro de 1472 e coñecido coma os Acordos de Pombeiro pactábase o matrimonio entre Luis Pimentel, fillo do Benavente, e Xoana Osorio, filla de Lemos e súa segunda muller doan María de Bazán; este enlace supuña na teoría a unión das dúas no futuro e a separación do neto de Pedro Álvarez Osorio, Rodrigo Osorio, da herdanza do seu defunto pai Alonso Osorio (+1467) o primoxénito de Lemos e súa primeira muller, dona Beatriz de Castro. Tamén acordaban a entrega dos bens ocupados mutuamente e o perdón a tódolos habitantes destas terras e lugares por servir ao inimigo e á Santa Irmandade do Reino de Galicia.
Mais o encontro de Pombeiro non rematou ca guerra en Ourense, só a destrución do lenzo norte da catedral, onde resistían os de Lemos e os irmandiños, cunha mina fará que estes rendan o templo-fortaleza ao Benavente o 8 de xaneiro de 1472. Ourense tiña novo amo e na súa terra o movemento irmandiño chegaba a súa fin.
Porta norte da catedral de Ourense.
Imaxe: Pablo Sabucedo.
Unha das torres que hai na cuberta da catedral de Ourense.
Imaxe: Pablo Sabucedo.
Fontes.
-Edward Cooper, Juan M. Madraz, Castillos señoriales de Castilla de los siglos XV y XVI Ed Fundación Universitaria Española, 1980.
-Eduardo Pardo de Guevara y Valdés Los señores de Galicia: tenentes y condes de Lemos en la Edad Media Ed Fundación Pedro Barrié de la Maza, 2000.