Entrevistas 2022
Asoc. Cult. "Segredos de Pantón"
O tren en Pantón
Historia
Polo noso concello transcurre a liña ferroviaria Ourense-Monforte de Lemos, inaugurado este tramo o 1 de decembro de 1884. Tivo unha serie de empresas propietarias ao longo da historia:
1884-1928: Compañía do ferrocarril de Medina a Zamora e Ourense a Vigo.
1928-1941: Compañía nacional dos ferrocarrís do Oeste.
1941-Actualidade: Renfe
.
En Pantón hai 1 estación, Santo Estevo do Sil, e 1 apeadoiro, San Pedro do Sil.
O forno de cal do Cotillón, en parte foi empregado para elaborar a argamasa para construilo tramo do tren.
Na estación de Santo Estevo do Sil, construíronse 3 silos para gardar o material de obra para a construción dos encoros da zona e así traelo por tren.
Gran parte das paisaxes ribeirás quedaron impregnadas do paso do ferrocarril, así traémosvos unha serie de historias:
Moita xente da ribeira do Cabe empregou o tren para emigrar.
Por riba da estación de Santo Estevo queda o camiño da Queimada, empregado en tempos para acudir á estación de Santo Estevo do Sil.
Datos
Pontes
Imaxe de 1924 de Sarabia da ponte ferroviaria entre Pantón e Sober.
Para permitir o paso do tren por esta zona, tivéronse que realizar diferentes pontes nos tramos de ribeira. Así temos a ponte ferroviaria dos Peares, o emblema por antonomasia desta vila, e a ponte na ribeira do Cabe. As dúas datadas da mesma época.
Ámbalas dúas obras son patrimonio industrial en uso, ao pasar cada día do ano dende os máis correntes trens de pasaxeiros entre Monforte de Lemos-Ourense ata os Alvias dirección Francia.
.
Vista xeral da ponte ferroviaria nos Peares dende O Torrón.
Vista xeral da ponte ferroviaria entre Pantón e Sober, dende Hortás .
Estacións.
A liña ferroviaria Ourense-Monforte de Lemos ten no noso concello 1 apeadoiro, o de San Pedro do Sil e 1 estación, a de Santo Estevo do Sil.
O apeadoiro, foi principalmente empregado polos traballadores do salto do mesmo nome e polas persoas que habitaban o poboado deste encoro. Logo caería nun lento desuso.
A estación tivo moita importancia á hora da construción do encoro de Santo Estevo do Sil, xa que dende alí ían os traballadores á devandita presa e mesmo nese punto almacenábanse materiais de construción, nos 3 silos alí presentes, que hoxe en día podemos seguir vendo. Á súa vez, cumpliu o seu papel de estación sendo moi empregada polas xentes de Frontón e da contorna.
A maiores do apeadoiro e da estación, non podemos esquecer o apeadoiro de Areas. Aínda que se atope en Sober, foi moi empregado polas xentes das parroquias de Santiago de Cangas e Acedre, dada a súa cercanía.
Vista xeral do apeadoiro de San Pedro do Sil, na freguesía de San Vicenzo de Pombeiro.
Vista xeral da estación de Santo Estevo do Sil, na freguesía de San Xoán de Frontón.
Os silos da construción en Santo Estevo do Sil.
O tren entrando á estación de Santo Estevo do Sil.
Vista xeral do apeadoiro de San Pedro do Sil o 15 de marzo do 1967 no día da súa inauguración. Foto do xornal "El Progreso".
Despois de todo isto, queremos contarvos a anécdota dun señor de Santiago de Cangas, que realizou a viaxe Lugo-Monforte de Lemos sen pagar billete agochándose nos ocos dos depósitos dos baños.
Esta é unha anécdota das mil e unhas aventuras e historias que podemos amosarvos sobre o tren. Un medio de transporte que deixará unha pegada na alma e nas nosas ribeiras para sempre.
Dende aquí recomendámosvos achegarvos ao patrimonio do tren de Pantón, mercade un billete unha tarde de outono ou de calquera estación entre Monforte de Lemos e Os Peares e desfrutade dunha estampa que parece terse detido no tempo.